The Way You Make Me Feel #7

Następna notka. Już weekend! Nareszcie. Masakryczny tydzień. 3 chemie ;_; Ale dobra, nie zanudzam. Miłego czytania. :)

Dobra, pochwalę się rysunkiem XD a co się będę xDDDDDDD

*********************************************************************************

-I jak się podoba?- usłyszałam Janet.

-Jest super- zachwyciłam się.

-Muszę cię  pochwalić siostra. Spisałaś się.

-Dla was wszystko. Będę lecieć. Miłej kolacji.

Wymknęła się cichutko, a my spojrzeliśmy na swoje talerze. Leżało na nich spaghetti. Mike nalał nam soku, bo wiedział, że przy lekach nie mogę pić alkoholu. Kolacja była bardzo smaczna.

-Miło ze strony Janet- powiedziałam.

-Tak…

Michael:

Dotknęła mojej dłoni. Stwierdziłem, że to najlepszy moment.

-Posłuchaj, bo ja…- powiedzieliśmy w tym samym czasie.

-Mów pierwsza- odrzekłem.

-Dobrze. Chciałam powiedzieć, że jesteś moim najlepszym przyjacielem. Cieszę się, że cię poznałam,

-Ja też się cieszę.

Cholera! Teraz jej nie powiem. Przyjacielem? Nie spodziewałem się takiego zwrotu akcji. Dalej trzymała mnie za dłoń, przez co czułem mrowienie na plecach.

-Coś chciałeś wtedy powiedzieć- wyrwała mnie z zamyślenia.

-A nic. To nic ważnego. Takie tam…- zająkałem się.

-Na pewno?

-Tak. Nie przejmuj się- uśmiechnąłem się do niej.

Po kolacji odprowadziłem ją do pokoju.

-Zaśniesz bez swojego rytuału?- spytała.

-Jasne. Żaden problem.

-To dobranoc- ucałowała mnie w policzek, po czym weszła do pokoju.

Poszedłem do siebie. Przez jakiś czas nie mogłem zasnąć. W końcu wziąłem poduszkę, cisnąłem nią w ścianę, tłukąc wazon i krzyknąłem. Po chwili w moim pokoju pojawiła się Jodie.

-Mike, co się stało?

-Nic. Nie mogę spać…

Bez słowa weszła do mojego łóżka. Przytuliła się do mnie.

-Śpij- rozkazała- Czekaj! Zapomniałabym.

Pocałowała mnie w powieki i dodatkowo w policzek. Zdziwiła mnie tym. Ale zasnąłem. Rano obudziłem się z Jodie przy sobie. Głowę miała pod moją brodą i obejmowała mnie. Miałem w objęciach cały swój świat. Poczułem, jak się kręci. Otworzyła oczy i uśmiechnęła się do mnie.

-Dzień dobry- odrzekła.

-Dzień dobry.

-Wyspałeś się?

-Tak. Dziękuję.

-To wstawaj- zaśmiała się. Nagle zaczął dzwonić jej telefon. Odebrała.

-Halo?

-…

Tak.

-…

-Oczywiście.

-…

-Bardzo się cieszę.

-…

-Do widzenia.

Rzuciła mi się na szyję. Cieszyła się z czegoś. I to bardzo. Nagle niespodziewanie pocałowała mnie lekko w usta. Jednak po chwili zawstydziła się.

-Przepraszam- spuściła głowę.

Uniosłem jej wzrok, ująwszy ją za podbródek. Uśmiechnąłem się i pocałowałem ją w czoło. Nagle złapała się za brzuch.

-Jodie! Co się dzieje?

-Nic. Tylko trochę boli…

Przytuliła się do mnie i czekała, aż ból przejdzie. Ta chwila była bardzo przyjemna… nie licząc tego bólu Jodie. Po kilku minutach jej przeszło.

-Może lepiej jak pójdziesz z tym do lekarza?

-Nie. Przejdzie po jakimś czasie.

Westchnąłem. Uparciuch. Mój kochany osiołek. No… W sumie nie mój… Ale chciałbym. Eh… Jodie. Co ja mam zrobić, żebyś była moja?

-O czym myślisz?

-O niczym ważnym.

Patrzyłem jej w oczy. Nie wytrzymałem.

-Jodie?

-Tak?

-Mogę coś sprawdzić?

-Jasne.

-Nie będziesz mi tego miała za złe?

Spojrzała na mnie nie rozumiejąc moich słów. Nachyliłem się i ją pocałowałem…

I jak? Może być? Mi się szczerze nie podoba x'D i wybaczcie, że krótki xd