The Future Queen #6

Pędząc przez życie nie oglądamy się za siebie. Nie patrzmy na to, co było, albo co będzie. Liczy się chwila obecna i to na niej skupiamy swoją uwagę. Insynuujemy różne scenariusze, żeby być gotowym na wszystko.

Kiedy Michael przekazał mi słuchawkę, spodziewałam się najgorszego. 

-Halo?

-Mia, czy ty właśnie poszłaś do łóżka z młodym Jacksonem?- typowa Annie. 

-Może tak, a może. 

-Oj, no nie bądź taka. 

-Nie mogę teraz gadać, zadzwonię jutro. 

-Mia noooo!

-Paaaa. 

Rozłączyłam się, zanim Annie zdążyła coś powiedzieć, odłożyłam telefon i położyłam się obok Mika. 

-Chyba powinniśmy iść spać- odrzekłam. 

-Zmęczyłem cię?- zapytał. 

-Bardzo. Dobranoc- cmoknęłam go jeszcze, wtuliłam się w jego bok i zamknęłam oczy. 

*******

Obudziły mnie promienie słońca, które wpadały przez niezasłonięte okna. Mruknęłam zaspana i schowałam twarz w szyi mojego łóżkowego partnera. Czy my jesteśmy parą? Czy to prawdziwy związek? Nie. To popaprany, seksualny układ, w którym siedzimy. A ja... Chyba czuję do niego coś więcej. Może to tylko zauroczenie, ale kiedy przy nim jestem, to szybciej bije mi serce. 

Kiedy chciałam wyjść z objęć Mika, on otworzył oczy i jeszcze mocniej mnie objął. 

-Chyba nie chcesz uciec, co?

-Myślałam o zrobieniu śniadania. 

-Nie macie przypadkiem tu kucharki?

-No... Mamy...- nie wiedziałam jak stamtąd uciec, bo chciałam przez chwilę pobyć sama, a on mi tego nie ułatwiał. 

-Hej. Co jest?- złapał mój podbródek i zmusił, żebym spojrzała mu w oczy. 

-Nic. Tylko się zamyśliłam. 

-To ja ci przygotuje kąpiel i się odprężysz, co?

Uśmiechnęłam się i przytaknęłam. Michael pocałował mnie szybko i ruszył w stronę łazienki, ubrany tylko w bokserki. Ja poszukałam w tym czasie jego koszuli i założyłam na siebie. Pachniała nim. To taki słodki ale męski zapach. 

-Lubisz perfumy?- zapytał, opierając sięo framugę drzwi do łazienki, która połączona była z sypialnią. 

-Tak... Znaczy... Lubię twój zapach. 

Uśmiechnął się, podszedł do mnie, założył mi kosmyk włosów za ucho i szepnął: 

-Ja twój także. A teraz zapraszam panią do łazienki. Kąpiel już czeka. 

Pocałowałam go w policzek. 

-Dziękuję. 

-Poczekam na ciebie na dole. 

Posłałam mu lekki uśmiech, po czym weszłam do łazienki i wskoczyłam do wanny. Woda była bardzo przyjemna. Ani za gorąca, ani za zimna, a piana sięgała mi prawię do brody. Zamknęłam oczy i zanurzyłam się bardziej. Myślałam o wszystkim. Czy zakochałam się w Miku, czy dobrze robię, że oszukuję rodziców... To wszystko jest takie popieprzone. Zanim się obejrzałam woda była już zimna i musiałam wychodzić. Owinęłam się w ręcznik, a potem ubrałam i w całkiem dobrym nastroju zeszłam na dół. 

-Witam panienkę- przywitała mnie gosposia. Pani Reed pracuje u nas od lat i ma córkę Alice, która zajmuje się ogrodem. Jest prawie w moim wieku. 

-Dzień dobry pani Reed. Co na śniadanie? 

-Tego nie wiem. Proszę zapytać swojego chłopaka. Uparł się, żeby zrobić pani coś do jedzenia. 

-Słodkie z jego strony. 

-Prawda? Życzę smacznego. Jedzenie stoi przy blacie, a ja uciekam sprzątać. 

Pani Reed poleciała do pracy, a ja nalałam sobie soku pomarańczowego i zasiadłam do śniadania. Jajka na bekonie, tosty i soczek. Mike nie pomaga mi się w nim nie zakochać. 

-Smaczne?- usłyszałam go. 

-Bardzo. 

Usiadł naprzeciw mnie i wziął łyka mojego soku. 

-Mój ulubiony. Skąd wiedziałaś? 

-Nalałam go dla siebie. 

-Doprawdy?- drażnił się ze mną. 

-Tak. 

-Ty sobie Jackson nie pozwalaj. 

-Bo co, Willson?

Wstałam, usiadłam mu na kolanach, objęłam za szyję i szepnełam: 

-Bo będziesz musiał znaleźć sobie inną dziewczynę do towarzystwa. 

Poczułam, jak ściska mnie w pasie. Zaczął muskać nosem moją szyję, po czym się w nią wgryzł. Syknęłam. 

-Jesteś tylko moja- wymruczał- Chodź do sypialni. 

-Tak szybko ci się zachciało?

-Mi się zawsze chce, gdy jesteś przy mnie. 

Zanim zdążyłam coś odpowiedzieć, on porwał mnie na górę. Wszedł do mojej sypialni i zamknął drzwi kopniakiem, po czym położył mnie na łożku i zaczął całować. Zaczął od szyi, potem przeniósł się na dekolt i brzuch. Przeszkadzała mu moja koszulka, więc ją rozerwał. Tak, rozerwał. I dopiero wtedy zdjął. 

-Ej. Lubiłam ją. 

-Odkupię ci. A teraz nie marudź. 

-Ale...

Michael zamknął moje usta swoimi. Za każdym razem, gdy się kochamy, to czuję się wyjątkowa. Jakbym liczyla się dla niego tylko ja. Odpływam...

******

-Jak się czujesz?- zapytał, gładząc mnie po włosach, gdy ja się w niego wpatrywałam, opierając podbródek na jego torsie. 

-Świetnie. A ty?

-Nigdy nie było lepiej. 

Spojrzałam na zegarek. 

-Jest czternasta. 

-I co my z tym faktem zrobimy, co?- nachylił się nade mną i pocałował. 

-Przestań- zaśmiałam się- Wstajemy. 

Wyszłam z łóżka, ubrałam się i spojrzałam w stronę Mika. Dalej leżał pod kołdrą i mi się przypatrywał. Rzuciłam mu koszulkę w twarz. 

-Wypad z wyrka- nakazałam. 

-Już, Wasza Wysokość. 

-Przysięgam, że cię kiedyś trzepnę. 

-Nie mogę się doczekać. 

Przewróciłam oczami. Z facetami jak z dziećmi. Ciągle trzeba ich niańczyć, a jak przychodzi co do czego to zaczynają pyskować jak piętnastolatkowie. I ani ich kijem, ani marchewką. A Mike? On był jednym z tych, którzy nie chcieli dorosnąć. On chciał zawsze być dzieckiem i bawić się do końca życia. Mentalnie został na poziomie dwunastolatka, a czasem załączał mu się siedemnastolatek z tym swoim nieposkromionym testosteronem. Z moich rozmyślań wyrwał mnie dzwonek telefonu. 

-Halo?- odebrałam. 

-Cześć kochanie. Jak u ciebie?- usłyszałam w słuchawce ciepły głos mojej mamy. 

-Świetnie. Spędzamy sobie z Michaelem trochę czasu razem. 

-Mam nadzieję, że jesteście grzeczni. 

-Jasne mamo. A jak u was?

-Świetnie. Tata zapoznał się z jednym biznesmenem. Gadali cały wieczór. 

-Poszerza horyzonty. 

-A żebyś wiedziała. Wracamy dopiero jutro. Dacie sobie radę? 

-Oczywiście mamusiu. Kocham cię. 

-Ja ciebie też skarbie. Zadzwonię później, bo idziemy na spotkanie. 

-Dobrze. Powodzenia. 

-Pa słoneczko. 

Nacisnęłam czerwony guzik i w słuchawce zapadła cisza. Nawet nie zauważyłam, kiedy Michael zdążył się ubrać. 

-Wszystko gra?- podszedł do mnie bezgłośnie i położył mi dłoń na ramieniu. 

-Tak. Czasem kłócę się z moją mamą, ale ją kocham. 

-Widzę. Jesteście, jak dwa różne światy, ale mimo wszystko się dopełniacie. To jak woda i kwiat. Gdy kwiat jej nie ma, to usycha. Gdy ma jej za dużo, to się topi. Ale kiedy jest jej odpowiednia ilość, wtedy pączek rozkwita, ukazując swoje piękno. 

-Poeta z ciebie- uśmiechnęłam się. 

-Staram się. Muszę zaraz pojechać do domu. 

-Już?

-Niestety. Przychodzi do mnie pewne małżeństwo, żeby podpisać jedną umowę. Jak chcesz to możesz jechać ze mną. 

-W sumie nie mam nic do roboty. 

Spojrzałam na oczy Michaela. Iskrzyły się, jak jeszcze nigdy. Widziałam w nich małą gwiazdkę, która po dłuższym wpatrywaniu się zaczyna cię oślepiać.

Kucnął przy mnie, pogłaskał po policzku i pocałował. 

-Dziękuję, za piękny poranek. 

Uśmiechnęłam się w odpowiedzi. 

-Wezmę tylko torebkę. 

-A właśnie. Masz może jakąś sukienkę?

-Mam, a czemu pytasz?

-To załóż ją, proszę, bo ci państwo są nadziani i pewnie przyjdą odstawieni. 

-Wstydzisz się mnie?

-Skądże. Nie chcę tylko, żebyś czuła się niezręcznie. 

-No dobra- przewróciłam oczami. 

Mike cmoknął mnie szybko i wyszedł, żebym mogła się przebrać. W sumie nie wiem po co, przecież widział mnie już nawet nago, no ale kto zrozumie facetów. Założyłam czarną, elegancką sukienkę i szpilki tego samego koloru. Mike na pewno będzie zachwycony. 

*******

Hejka. 

Wstawiam dziś rozdział, który napisany jest w całości dla Marysi. 

To ona zmieniła wygląd bloga, bo nazwała go cmentarzem, a że ja nie potrafię się w tym bawić, to ona odwaliła to za mnie XD 

Ale i tak cię kocham mendo <3 

Pozdrawiam 

~Bunia ;3