A Place With No Name #3

Witam Was!
Jak zauważyliście, zamiast Specjalnej notki w tytule, będzie A Place With No Name. Taki nadałam temu tytuł. A o drugie, główne opowiadanie będzie pt. Heaven Knows I Love You Girl. Zapraszam do czytania i komemtowania :) Enjoy :D
*********************************************************************************

Udaliśmy się od razu do mojego domu. Michael zdjął swój sweter i ukazała mi się śnieżnobiała koszula z czarnym krawatem. Wyglądał niezwykle elegancko. Z auta wyjął jeszcze mały pakuneczek, po czym weszliśmy do kuchni.

-Cześć mamo- przywitałam się.

-Cześć kochanie.

-Dzień dobry. To dla pani- wyciągnął zza pleców mały bukiecik.

-O, dziękuję. Są piękne. Siadajcie.

Już chciałam zając miejsce, kiedy Mike odsunął mi krzesło jak dżentelmen, po czym zajął miejsce naprzeciwko. Po obiedzie zaprowadziłam go do swojego pokoju. Usiedliśmy na łóżku i oglądaliśmy moje stare zdjęcia. Sam to zaproponował, a ja nie miałam nic przeciwko.

-A to ja i tata, kiedy zabrał mnie na jazdę na kucyku. Nazywał się Colin.

Mike przysłuchiwał mi się z zainteresowaniem.

-Musiał być wspaniałym ojcem.

-I był. Od zawsze, aż do końca. Do ostatniego oddechu.

Czy czułam żal do Michaela, że o nim wspomniał? Nie. Szczerze? Byłam szczęśliwa, że mogę wspominać o nim same dobre rzeczy. Michael ujął moją dłoń, a drugą pogłaskał mnie po policzku. Spojrzeliśmy sobie wzajemnie w oczy. Zatonęłam w jego tęczówkach i nie chciałam wypłynąć. Zbliżył się do mnie i skierował wzrok na moje usta. Nagle zadzwonił jego telefon. Odsunął się speszony, tak samo jak ja i odebrał.

-Halo- powiedział lekko zdenerwowany- Jak to jutro? Miało być w sobotę. Żartujesz? Tak. Okej. Do jutra- rozłączył się.

-Wszystko okej?

-Pojedziesz jutro ze mną do studia?

-Nie będę znów śpiewać.

-Nie o to chodzi. Będę miał wizytę pewnego biznesmena i strasznie się boję. Chcę, żebyś tam ze mną była. Proszę.

Chwilę się zastanowiłam.

-No dobrze. Skoro ci tak zależy…

-Dziękuję. Będę się chyba zbierał. Późno już.

Miał rację. Była dziewiąta, a na ósmą mieliśmy wykłady. Zasiedzieliśmy się. Odprowadziłam go do drzwi.

-Dziękuję za miły dzień- odrzekł.

-To ja dziękuję.

Stanęłam na palcach i cmoknęłam go w policzek. Uśmiechnął się lekko.

-Wpadnę po ciebie rano. Do jutra różyczko- pogłaskał mnie po policzku.

-Do jutra Mikey.

Po chwili zniknął za rogiem, a ja zamknęłam drzwi i zmierzyłam do swojego pokoju.

-Miły- usłyszałam.

-Bardzo- uśmiechnęłam się.

-Pasujecie do siebie.

-Mamo, nie możesz ocenić tego po jednym widzeniu.

-A właśnie, że mogę.

Założyłam ramiona na piersi i rzuciłam wzrok typu „No, you can’t”.

-Idę spać. Dobranoc.

-Dobranoc córeczko.

Standardowo wzięłam prysznic, przebrałam się w piżamę i położyłam do łóżka. Dostałam jeszcze SMSa:

                                              

                                               „Słodkich snów księżniczko. Będę o 7.30 jak zawsze.

                                                                                                                             Mike"                                                                                                                                                                                            

Poczułam motylki w brzuchu i odłożyłam telefon. Spałam wyjątkowo dobrze. Kiedy ubierałam płaszcz, usłyszałam dzwonek. Otworzyłam drzwi, a Mike na powitanie przytulił mnie i pocałował w policzek. Nie ukrywam, że trochę mnie to zdziwiło.

-Idziemy?- zapytał i wyciągnął do mnie rękę.

-Tak. Idziemy- wzięłam torbę i złapałam jego dłoń.

W drodze do szkoły zapytałam:

-O której mamy być w studiu?

-O osiemnastej. A co?

-Bo myślałam, że będę musiała odwoływać moje zajęcia z jazdy konnej.

-Jeździsz?

-Od niedawna. Jeździłam z tatą, ale miałam przerwę po jego śmierci i wróciłam do tego miesiąc temu.

-Pójdę tam razem z tobą.

Uśmiechnęłam się do niego i szliśmy dalej wolnym krokiem…