A Place With No Name #9

Witajcie. Jak widzicie, chyba się wyrobiłam z nową notką. Wybaczcie, że tak późno, ale miałam dzisiaj urwanie głowy. W Każdym razie zapraszam do czytania i komentowania :) 

*********************************************************************************

W sobotę musiałam iść do banku, żeby załatwić, aby kredyt po mamie rozłożyli mi na mniejsze raty. Michael poszedł ze mną. Usiedliśmy przed biurkiem jakiegoś pracownika.

-Dzień dobry.

Mruknął coś od niechcenia. Michael zachęcił mnie ruchem głowy.

-Czy byłaby taka możliwość, żebym kredyt matki podzieliła na mniejsze kwoty?

Odwrócił się do mnie i westchnął.

-Droga pani. My nie robimy wyjątków, tylko dlatego, że ktoś ładnie poprosił. A więc przykro mi, ale nie. Żegnam teraz, bo mam dużo pracy.

Zdenerwowana wyszłam z banku. Mike w ostatniej chwili mnie dogonił.

-Hej, Rose! Poczekaj na mnie!

Złapał mnie w pasie i pogłaskał po policzku.

-Uspokój się. Spłacę za ciebie ten kredyt.

-Nie Michael. Nie zgadzam się.

-To jest jedyne wyjście. Masz inny pomysł?

-No nie…

-Właśnie.

Chwilę się zastanowiłam.

-Dobrze, ale ja ci to spłacę.

-Rose…

-Spłacę. Zajmie mi to więcej czasu, ale to zrobię. Inaczej nie zgadzam się na twój układ.

Westchnął i pocałował mnie namiętnie w usta.

-Moja uparta koza.

-Ja ci dam, ty koźle!

Zaśmialiśmy się i pojechaliśmy do domu. Z Alex został ochroniarz Mika – Luke. Kiedy weszliśmy, poczułam, jak moje nogi odrywają się od ziemi.

-Michael, co ty robisz?- zaśmiałam się.

-To za tego kozła!

Położył mnie na kanapie i zawisł nade mną, po czym wtopił się w moje usta. Zaczęliśmy się przytulać i całować na kanapie. Siedzieliśmy na dole do wieczora. W pewnej chwili Mike wziął mnie na ręce i zaniósł do sypialni.

-Szaleję za tobą- wyszeptał, kiedy byliśmy sami w jego pokoju, a on był nade mną.

-Ja za tobą też.

Czuliśmy każdy swój ruch, oddech i czytaliśmy sobie w myślach poprzez sam dotyk. Nie położyliśmy się od razu spać. Położyłam głowę na jego torsie i muskałam jego pierś palcami.

-Czasem nie wiem, czy Alex jest ze mną szczęśliwa.

-Dlaczego tak sądzisz?

-Bo pewnie wolałaby być z mamą, a ja nią nie jestem.

-Skarbie, nic na to nie poradzisz. A jestem pewien, że ona cię kocha i na pewno jest szczęśliwa, że jest z tobą.

-Mówisz?- spojrzałam mu w oczy.

-Mówię.

-Musisz iść jutro do studia?

-Muszę, ale wrócę o jedenastej. Lepiej się już połóżmy, bo nie wstanę na czas.

-Dobranoc Michael.

-Dobranoc kotku- pocałował mnie w czoło.

Kiedy się obudziłam, Michael już pewnie był w studiu. Była dziesiąta. Umyłam się, ubrałam i zeszłam na dół, zrobić sobie kawę. Nagle usłyszałam pukanie. W drzwiach stała wysoka brunetka.

-Jest Michael?

-Niestety nie ma. Jest w studiu. A pani to?

-Brooke Shields. Ty pewnie jesteś jego gosposią? Mike wspominał, że kogoś szuka.

-Doprawdy?

I właśnie w tej chwili bezpardonowo weszła sobie do domu Mikey’a i rozsiadła się na kanapie.

-A teraz zrób mi herbatę.

-Nie mam zamiaru, bo nie jestem tu służącą.

-Tak? Więc kim? Ogrodniczką? Opiekunką do zwierząt?

-Nie. Żadne z tych, a ty nie musisz tego wiedzieć.

Wstała z kanapy i podeszła bardzo blisko mnie.

-Posłuchaj mnie, nie wiem, za kogo się uważasz, ale jak tylko powiem o tym Michaelowi, to wyrzuci cię na bruk!

-Chyba w twoich snach.

-Osz ty…!

Właśnie w tej chwili Mike wszedł do domu. Brooke zaczęła iść w jego kierunku, żeby go przytulić, ale on ją minął, podszedł do mnie, uniósł i pocałował. Ta cała Brooke wyglądała, jakby ktoś jej przywalił w twarz.

-O, Brooke. Wybacz, nie zwróciłem na ciebie uwagi.

-No właśnie. Czy możesz mi wytłumaczyć, dlaczego całujesz się z pracownicą?

-Z pracownicą?- zaśmiał się, obejmując mnie w pasie- Powiedziałaś jej, że tu pracujesz?

-Nie. Sama to sobie dopowiedziała.

-A właściwie, to co cię tu sprowadza?

-A wiesz… Tak wpadłam…

-Więc, skoro to nic ważnego, to przepraszam cię, ale mamy z Rose trochę inne plany- pocałował mnie lekko w usta. Brooke wyszła z domu z trzaskiem drzwi.

-Ma charakterek- mruknęłam.

-Oj tak. Co to ja z nią miałem- zaśmiał się.

-Ze mną też będziesz tak miał.

-Nie strasz mnie kochanie.

-Nie straszę. Ostrzegam- puściłam mu oczko.

-Brooke cię dobrze traktowała?

-Groziła mi, że mnie wywalisz, ale powiedziałam jej, co o tym myślę i się zatkała.

-Boże, moja złośnica- zaśmiał się.

-I pamiętaj o tym.